"Keyif alınır patikasız ormanlarda,Büyük sevinç duyulur yalnız kıyılardaBir toplum var kimsenin izinsiz giremediğiAçık denizlerde ve kükreyişinin müziğinde:Daha az seviyor değilim insanı, ama Doğa'yı daha fazla. "
Herman Melville, Katip Bartleby adlı eserinin bir bölümünde de Lord Byron'ın adını şöyle anıyor: "... Bir kâtibin yazısının doğruluğunu kelime kelime kontrol etmesi elbette işinin ayrılmaz bir parçasıdır. Dairede iki ya da daha gazla kâtip varsa bu incelemede birbirlerine yardımcı olurlar; biri kopyayı okur, öbürü de aslını tutar. Pek sıkıcı, yorucu, bezdirici bir meseledir. Hareketli bir mizacı olanlar için katlanılmaz bir şey olduğunu tahmin edebiliyorum. Mesela, ateşli şair Byron kanımca Bartleby'le uslu uslu oturup, sıkış tıkış bir el yazısıyla yazılmış beş büz sayfalık bir hukuk belgesini inceleyemez..."
* İşte görüyorsunuz, doğaya aşık olanlar için dört duvar arasında çalışmaya zorlanmak katlanılamaz bir trajedidir.
